Op 11 december nam de wereld met droefheid afscheid van Prof. em. Paul Broos. Hij was gewoon hoogleraar aan de KU Leuven en diensthoofd Heelkunde en Traumologie van het UZ Leuven. Hij leidde duizenden studenten geneeskunde op en liet op velen een onuitwisbare indruk na.
Prof Broos werd 78. Hij ging met emeritaat in 2010. Toen liet hij op de vraag “Opereren of doceren?” noteren: “Ik heb het allebei graag gedaan maar ik denk dat ze me makkelijker konden missen als chirurg dan als docent. Ik gaf zeer veel les – mijn lesopdracht is nu onder zeven mensen verdeeld. Ik haalde daar veel voldoening uit, ik vond het fijn om de colleges voor te bereiden. Bij een operatie heb je dan weer vaak de adrenaline van het onverwachte. Al moet je dat ook weer relativeren: zelfs in ons traumacentrum – één van de grootste van de Benelux – komen levensbedreigende polytrauma’s slechts af en toe voor.”
Onvergetelijk iemand
Dr. Sam Ward schetst hem als een onvergetelijk iemand die een grote impact had op de medische wereld en de vele generaties artsen die hij heeft gevormd. “"Vaarwel Lieverdjes", zou hij zeggen. Zijn lessen waren legendarisch, gekenmerkt door boeiende presentaties.”
Naast het feit dat hij een vooraanstaand chirurg was, legde hij ook een passionele interesse aan de dag voor de geschiedenis van de geneeskunde en de heelkunde. “Prof. Paul Broos was een icoon in de medische gemeenschap, een leraar die niet alleen kennis deelde, maar ook passie, en iemand die de kunst van geneeskunde en geschiedenis tot leven bracht voor velen. Zijn nalatenschap zal voortleven in de harten en geesten van degenen die het voorrecht hadden om zijn lessen bij te wonen en zijn wijsheid te ervaren. We zullen hem missen, maar zijn invloed zal blijven voortbestaan”, typeert dr. Ward deze legendarische arts. “Wat Prof. Broos echt bijzonder maakte, was zijn flamboyante persoonlijkheid en zijn scherpe geest. Zijn straffe uitspraken tijdens colleges waren berucht en zullen nog lang in herinnering blijven.”
Wandelende encyclopedie
“Ik mocht Paul Broos beter leren kennen vanuit een gedeelde interesse in de geschiedenis van de geneeskunde. Hij was in dat domein een wandelende encyclopedie. Men kon hem nooit betrappen op onwaarheden of vergissingen. Bovendien kon hij hierover met flair en kordate stem uren over praten. Een groot man ging van ons heen. Het was een voorrecht om colleges te hebben gevolgd van Prof Broos. Rust zacht. Dank voor de boeiende lessen de theorie de praktijk en het echte leven.” (Jan Bosteels, diensthoofd Ob/Gyn Imelda Bonheiden)
“Hij was mijn mentor in mijn doen en laten en heeft hij mij gemaakt tot wie ik geworden ben. Een chirurg traumatoloog met een warm hart voor zijn patiënten en zijn trouwe medewerkers en vrienden. Je leeft voort in mijn hart en ziel.” (Francis Somville, spoedarts en traumachirurg).
“Onvergetelijke meester en collega. Boeiende herinneringen aan de prof als student, aan de voorzitter als lid van de medische raad, aan de steeds beschikbare verwijzer van polytraumapatienten als revalidatiearts! Straffe kerel die we nooit vergeten.” (Carlotte Kiekens, fysische geneeskunde en revalidatiearts)
“Uitzonderlijk man die oprecht begaan was met zijn ‘kindertjes’. Humor die je nooit vergeet.” (Jaak Billen, klinisch bioloog)
“Condolences, sorry to see him pass away. I met him a couple of times while examining PhD students I co-supervised at Leuven. A formidable figure.” Prof. R. Geoff Richards, Executive R&D, AO Foundation; Director AO Research Institute Davos.
“Ook ik van de schoonmaak zal Prof Broos nooit vergeten, altijd een vriendelijk woord en met Nieuwjaar een attentie voor ons. Dankjewel dat ik je heb mogen leren kennen, Prof.Broos en inderdaad, je zal nooit vergeten worden. Sterkte aan zijn naasten.” (Linda Vanhaelewijck, Zone verantwoordelijke bij UZ Leuven)
